BİZ ÜÇ KİŞİYDİK

“Biz üç kişiydik
Bedirhan, Nazlıcan ve ben
Üç ağız üç yürek üç yeminli fişek
Adımız bela diye yazılmıştı
Dağlara taşlara
Boynumuzda ağır vebal
Koynumuzda çapraz tüfek
El tetikte kulak kirişte
Ve sırtımız toprağa emanet
Baldıran acısıyla
Ovarak üşüyen ellerimizi
Yıldız yorgan altında birbirimize sarılırdık
Deniz çok uzaktaydı
Ve dokunuyordu yalnızlık
Gece uçurum boylarında
Uzak çakal sesleri
Yüzümüze ekmeğimize
Türkümüze çarpar geçerdi
Göğsüne kekik sürerdi Nazlıcan
Tüterdi buram buram
Gizlice ona bakardık
Yüreğimiz göçerdi
Belki bir çoban kavalında yitirdik Nazlıcan’ı
Ateşböcekleriyle bir oldu kırpışarak tükendi
Bir narin kelebek ölüsü
Bırakıp tam ortamıza
Kurşun gibi mayın gibi tutuşarak tükendi
Oy Nazlıcan
Vahşi bayırların maralı
Nazlıcan saçları fırtınayla taralı
Sen de böyle gider miydin yıldızlar ülkesine
Oy Nazlıcan oy can evinden yaralı”

Nazlıcan serin yayla çiçeği
Nazlıcan deli dolu heyecan
Göğsümde bir sevda kelebeği
Nazlıcan ah Nazlıcan

Nazlıcan serin yayla çiçeği
Nazlıcan deli dolu heyecan
Göğsümde bir sevda kelebeği
Nazlıcan ah Nazlıcan

—

“Artık yenilmiş ordular kadar
Eziktik sahipsizdik
Geçip gittik
Parka ve yürek paramparça
Gerisi ölüm duygusu
Gerisi sağır sessizlik
Geçip gittik
Nazlıcan boşluğu aramızda
Bedirhan’ı bir gedikte sırtından vurdular
Yarıp çıkmışken nice büyük ablukaları
Omuzdan kayan bir tüfek gibi usulca
Titredi ve iki yana düştü kolları
Ölüm bir ısırgan otu gibi sarmıştı her yanını
Devrilmiş bir ağaçtı ay ışığında gövdesi
Uzanıp bir damla yaş ile
Dokundum kirpiklerine
Göğsümü çatlatırken nabzımın tükenmiş sesi
Sanki bir şakaydı bu
Birazdan uyanacaktı
Birazdan ateşi karıştırıp
Bir cigara saracaktı
Oysa ölüm sadık kalmıştı randevusuna ah
O da Nazlıcan gibi
Bir daha olmayacaktı
Ey Bedirhan
Katran gecelerin heyulası
Ey Bedirhan
Kancık pusuların belası
Sen de böyle bitecek adam mıydın
Konuşsana
Ey Bedirhan ey
Mezarı kartal yuvası”

Bedirhan mor dağların kaçağı
Bedirhan mavi gözleri şahan
Zulamda suskun gece bıçağı
Bedirhan ah Bedirhan

Bedirhan mor dağların kaçağı
Bedirhan mavi gözleri şahan
Zulamda suskun gece bıçağı
Bedirhan ah Bedirhan

“Biz üç kişiydik
Üç intihar çiçeği
Bedirhan Nazlıcan ve ben
Suphi”

 

AHMET KAYA

Favoriye Ekle