ÜRYAN GELDİM – İSMAİL ALTUNSARAY
Aaah aman Aman üryan geldim gine üryan giderim Üryan geldim gine üryan giderim de Ölmemeye fermanım mı var…
Aaah aman Aman üryan geldim gine üryan giderim Üryan geldim gine üryan giderim de Ölmemeye fermanım mı var…
Giden gitsin köyüm gam çekme boşa Hep gidip gidip gelecekler üzülme Bir taş yeri için kavga kopacak Karış…
Üç gün acı poyraz beş gün kaba yel Yüce dağlar karın aldı kurtuldu oy Üç gün allar giydi…
Hiç kimse senin kadar sevilmedi Aklımı firara vermişim zaten Bir şiiri kıskandıran gözlerinle Yak beni Yıllar geçti unutmadım…
Kara günler gelir geçer Üzülme canım üzülme Engin uçan kalmaz naçar Üzülme yarim üzülme Karlar yağar beyaz olur…
Ayrıldık sıladan bin bir hayalle Aktı gözyaşımız karıştı sele Büktü belimizi dert hicran çile Üçüncü gurbette perişan olduk…
Keder senin özünde mi Hüzün senin yüzünde mi Sevgi senin sözünde mi Üzülme Bülbül avazlım Üzülme selvi boylum…
Bir ormanda tutup onu bağladılar ağaca Yumdu sanki gözlerini uyur gibi usulca Bir soğuk yel eser üşür ölüm,…
Ben Bu Yaylaları Da Yaylayamadım Suları Soğuktur Da Boylayamadım Ülger Doğmasın Sabah Olmasın Güzelin Gönlünü De Eyleyemedim Guruya…