PORSELEN KALBİM
Benim porselen kalbim Karanlık bir çağa düşmüş Tek başına savaşırken Bir aşka esir olmuş Yüz bin parça, hepsi…
Benim porselen kalbim Karanlık bir çağa düşmüş Tek başına savaşırken Bir aşka esir olmuş Yüz bin parça, hepsi…
Tenin sinmiş yastığıma Dün gece terk etmeden önce İçimde bıraktığın acıyla Kokunla uyudum bu gece Pembe bir mezarlık…
Hayat bazen birini seçer (birini seçer) Biz pas deriz söz Pelin’e geçer (Pelin’e geçer) Pelin’in bir stili var…