GEL BENİ BUL ANNE

Gel beni bul dağların eteğinde
Gel beni bul dağların eteğinde
Derin bir uykuya dalmışım anne
Al bu yüreğimi koy yüreğine
Zaten onu senden almışım anne
Zaten onu senden almışım anne

Yaşarım ben hayalinde düşünde
Yaşarım ben dinmeyen göz yaşında
Yaşarım ben ağaran o başında

Yaşarım ben bir bayram telaşında
Yaşarım ben girdiğim her yaşımda
Yaşarım ben hayalimde düşümde

—

“Gel beni bul anne
Hayatımın saklambacını oynarken
Dipsiz bir kuyuya düştüm çıkamadım
Felek bir kez sobeledi beni kaçamadım
Benden öncekilerin kaçamadığı gibi
Onun için
İsim, memleket, dil, din fark etmiyor
Adın ali, Ahmet, Mehmet, ömer, hasan
Ferhat, Abdullah olmuş
Ya da memleketin van, Erzurum, tokat
Gümüşhane, aydın, hakkari, mersin,
Rize, Diyarbakır olmuş
Acının anne yüreğindeki tarifi hep aynıdır
Biz bir ağacın dallarındaki yaprak taneleriyiz
Sen gövdesisin anne ve düşen her yaprak
O gövdeye bir hançer saplayarak gidiyor

Gel beni bul anne
Ruhum bedenimden çıkıp gitse de
Yaralarım senin bedenime dokunup
Acılarımı dindirmeni bekliyor
Tıpkı çocukken ilk düştüğümde
İncinen ellerimi okşayıp
Acımı hafiflettiğin gibi
Gel beni bul anne”

Farz et ki bir güvercindim uçurdum
Farz et ki bir misafirdim geçirdim
Emeğini verdin sütün içirdin
Bana olan hakkın helal et annem
Bana olan hakkın helal et annem

Yaşarım ben hayalinde düşünde
Yaşarım ben dinmeyen göz yaşında
Yaşarım ben ağaran o başında

Yaşarım ben bir bayram telaşında
Yaşarım ben girdiğim her yaşımda
Yaşarım ben hayalimde düşümde

Söz – müzik: Hüseyin hışım
Şiir: hüseyin aşkın

Favoriye Ekle