GURURLA BAKIYORUM

Birer birer biner biner biner ölürüz
Yana yana döne döne yine geliriz ay canım
Biz dostu da düşmanı da elbet biliriz
Vurulup düşenler canım darda kalmasın ay gülüm
Vurulup düşenler canım darda kalmasın

“Çünkü isyan bayrağıdır
Böğrüme saplanan sancı
Çünkü harcımı öfkeyle,
İmanla karıyorum
Ve kederin
Ve solgun yüzlü işçilerin üzerine
Dağ başlarının hırçınlığı savruluyor benden
Çünkü beni ateşiyle dimdik tutan kin
Çünkü benim
Gözbebeklerimde tutuşan şafak
Miting afişleri
Cesur pankartlar
Ve binlerce militan
Derin denizlerin aydınlığı
Zorlu sabahlar
Gökyüzü ve lâle
Sıkılmış bir yumruk gibi giriyoruz hayata

Çünkü ben sevdiğim kızı
Yaşamak gibi
Halkım gibi sevdiğim kızı
Ki şiirini yazamayan
Ve türküsünü söyleyemeyen halkım gibi
Binlerce ve binlerce kurşunlanan halkım gibi
Zincirlere vurulan
Savaşlara yollanan
Vergilere bağlanan halkım gibi
Felç olmuş yalnızlıklara bırakarak
Büyük acıların ve gözyaşının içine bırakarak
Şiirlerimin bir bıçak gibi ışıldadığı
Devrim türkülerini
Ve başkaldırmayı öğreten dudaklarını
Bir kere olsun öpemeden
Bir kere olsun tutmadan kaygısızca
Serin bir yaz gecesi gibi ürperen ellerini

Hatta boynunu ve ayak bileklerini
Bilemeden bilemeden bilemeden
Vurdum yüreğimi şanlı kavgaya
Barışın ve özgürlüğün dağlarına yürüyorum işte
Yiğitsen uslandır beni
Ey yasakların
Kahpeliğin
Ve soygunların koruyucusu
Türkü çağıran kızlarımı sustur
Ve kahraman oğullarımı,
Mezar kaza kaza kederli,
Kızgın tohum serpe serpe hünerli
Ve sömürüle sömürüle bomboş
Ve açlığın
Ve zulmün izlerini
Derin uçurumlarında taşıyan ellerimi
Ve tırpanlara sarılan ellerimi
Mavzerlere sarılan ellerimi
Zincirlere vur gücün yeterse.
Ama adına yaşamak dersen
Re-zil-ce
Çatlayan tomurcuğun
Doğan çocuğun çığlığını duymadan
Gül benizli sevgilinin
Titreyen göğüslerini öpmeden doyasıya
Korka korka
Yana yana
Her gün biraz daha derinden
Her gün biraz daha kapkara duyarak ölümü
Aç ve arkasız köpekleşerek
Yaşamak dersen bu yürek
Çat diye çatlasın ulan!”

Kirsiz, passız
Arı duru özümüz
Namussuza kanlı hançer sözümüz
Çok uzaktır dostlar bizim yolumuz
Durana, yürüyene bin selam olsun

Birer birer biner biner ölürüz
Yana yana döne döne
Yine geliriz ay canım
Biz dostu da düşmanı da elbet biliriz
Vurulup düşenler gülüm
Darda kalmasın ay canım
Vurulup düşenler gülüm darda kalmasın

“Gel gelelim parlayan güneşi
Emekçi halkların
Kahraman halkların güneşini
Şehvetle içine dolduran toprak
Şimdi sımsıcak şimdi ulaşılmaz
Şimdi olgun meyvalarla dolu
Bahar bahçelerini sarmaktadır Dünya’ya
Ve gül benizli sevgililerin dudaklarında hayat
Bizi aşka ve kavgaya çağırmaktadır
Bıçak kemiğe dayandığı
Ok yaydan fırladığı için değil
Bu bezirgan saltanatı
Bu zulüm bitsin diye

Ağaran günler için
Yeni bir dünya uğruna
Yüzlerinde cesaretin onuru
Ve imanlı gücü döğüşen Dünya’nın
Emperyalizme karşı dövüşen Dünya’nın
Ve ölüme
Gülerek koşan genç savaşçıların
Albayrakları dalgalansın
Dalgalansın dalgalansın
Kinle boğuşan yorgun yüreği
Aydınlansın diye anamın
Felâketler geçirmiş anamın
Dişleri dökülmüş kederli ağzı
Ağlamaya hazır gözleri
Safrası ve sonsuz
Ve dağları eriten sabrı
Merhameti
Yani bir bütün halinde insanlığımız
Yunsun, arınsın diye duru pınarlarda
Alın terinin namusu kurtulsun diye
Kurtulsun diye sıcak somun
Acı soğan ve çiçekli basmalar
Ahdettik vefa ettik
Kelle koyduk
Ölen ölür dostlar
Düşmanlar hey hey
Kalan sağlar!”

Kirsiz, passız
Arı duru özümüz
Namussuza kanlı hançer sözümüz
Çok uzaktır dostlar bizim yolumuz
Durana, yürüyene bin selam olsun

 

Favoriye Ekle