MENEM TÜRK

Menem, menem türk,
önüme gelen hürk
Danışam min dile,
her gün bir hile

Berkiye qadağalarım,
doğrana dilim il ile
Menem burda sahibi-mülk,
etim türkdür, qanım türk

Yer üzünde kul menem,
düşmenime ğul men
Nesimi kamanından buraxdığı
o tir menem, tir men

Qırmızı gözlerim çalxalayıb salaram
bura toz-toz, duman men
Vermerem aman men,
bi bax heybete (hey-hey)

Tanınaram qeyrete (hey-hey)
Bağlıyam isalete,
Babek kimi doğranam eyer cisarete,
düşem eger isarete
Mübarizem,
tek başıma yığınıza qenimem

elimle verem vetene pay,
teni men önceden
bil ki çoxunu beliyerem

Boyanam qana türkümü meliyerem
Ayıq ol ki, qurdlar reqs eliyir,
yer gelir geng eliyir

elim tüfengime kim gelir cengime,
Polad Heşimov cengine

Kölgeme hürkür
Özün qorxuya bürkür
Menim elimdir türküm, şükür, şükür
Bükür-bükür yırtıcı elemin

Vaxtıdır artır qedemim
edemine sebeb olacam,
ey mene deyen pan
Menim Mehmetciklerim her biri xan

Meni qan, meni qan
Vetenin her yarasına, geci-tezi var
Alınacaqdır intiqam
Fağır durmamışıq qurulur plan

Ay qıvrılan ilan bil
Qartalın baxır inan
Qan qoxusu gelir, güman ki,
sığmır bura qorxular

Bizde bunlar çoxdular
Can delener yurda,
qan edenler burda
Qüdret artır nurda,
hörmet vardır qurda

Quzeyde çaxan güneş güneyde parlar
Türküdü elim menim ala boğazımı darlar
Yellene durmadan ölüm minen tablar
Türkem diyer-diyer qışqırar bu tarlar

Favoriye Ekle